1. Geleneksel Uçurtma Şenliği

Yine Nurturia'dan bir grup anne toplandık, Ahlatlıbel'e Uçurtma Şenliği yapmaya gittik...

Büyük ve parlak renkli uçurtmanızın ipini açıp uçurtmayı havaya fırlatır ve olabildiğince hızlı koşarsınız. Belki rüzgar onu alıp uçurur... (Rüzgarlı Bir Gün'den, Anna Milbourne, TÜBİTAK Yayınları)

Biz de aynen kitapta yazdığı gibi yapacaktık, hatta Çınar çok hazırdı! "Uçurtmayı havaya fırlatıp ne yapacağız Çınar?" diye sorunca elleriyle koşuyormuş gibi yapıyordu. Ama, sürekli rüzgarlı olan Ahlatlıbel'de o gün son derece süt liman bir hava hakim olunca, istediğimiz gibi uçuramadık uçurtmamızı... Ama olsun, zaten maksat bir arada olmaktı!

Bütün çocuklar çok şekerdi, anneler çok hoşsohbetti! Yine çocuk peşinde koşmaktan oturup doğru düzgün sohbet edemediysek de, yeni yeni annelerle bir araya gelmek çok hoşuma gitti! Geçen buluşmadan tanıdığım bir tek Elif vardı, sonra da Anneyazar geldi. Meşhur Nurşen Ece'yi de böylece görmüş olduk...

Bizim minik adam, Elif'in kuzusu Yağız'ı daha önceden tanıdığını fark etti ve doğrusu ikisi iyi bir ekip oldular! Bir de rüzgar olsaydı, o uçurtma kesin uçardı, kesiinn!!! Sonrası için, Çınar ve Yağız'ın dilinden bir mini foto-roman yazdım... buyrun okuyun :)

Bir sonraki şenlikte görüşmek üzere...

NOT: Diğer tatlıların yalnızca cephe resimleri olduğu için, buraya koymaya çekindim... Elif'in iznini almıştım daha önceden, o yüzden Yağız ve Çınar var fotoğraflarda yalnızca...