11 Kasım 2012 Pazar

Olmasaydın, Olmazdık!


Çok çok sevdiğim Antaşyalı canım arkadaşlarım Pınar ve Yasemin, ve onların baldan tatlı oğulları Efe ve Gazihan ile bugün Ata'mızı andık; kendisine bir kez daha teşekkür ettik...

Çınar'a "öldü/ölmek" kavramlarını anlatamıyorum. Kendime bile tam açıklayamadığım bir şeyi, çocuğuma anlatmakta zorlanıyorum. Bu yüzden "Atatürk böyle güzel bir ülke var etmek için çok çalışmış, çok yorulmuş, bu yüzden de dinlenmek için çoook uzun bir uykuya dalmış" diyebiliyorum. Sürekli ne zaman uyanacağını, onu ne zaman görebileceğini soruyor dolayısıyla. Aslında bu ülkede severek, özgürce yapabildiğimiz her şeyi yaşadıkça, Ata'yı gördüğünü bilmiyor.


3 yorum:

Di dedi ki...

Ne de guzel anlatmissin Ata'mizi gormeyi,gorebilmeyi!

Seda dedi ki...

Bizimkine okulda sarki ogretmisler:

"Atatuuurk olmedii, yuregimde yasiyor..." durdu, ama Ataturk oldu di mi? :) Getir ben anlatirim olmek ne demek :)

larcencielblog dedi ki...

Hahaha :)))

Sıla'yı gözümde canlandırdım şarkıyı söylerken :)

He valla Seda, Mayıs'a kadar idare edeyim de, sen anlatıver :D