26 Aralık 2013 Perşembe

Demek Abi Oluyorsun!!!

Bunca zamandır blogu boşlamış olmamın tek nedeni bu değil tabii; ama nedenlerinden biri olabilir. Bizim Minik Adam, ÇınÇın Abi oluyor! Yazarken bile boğazım düğümleniyor, gözlerim doluyor... Büyülü bir şey içindeyim, tarifi zor. 

Bizim ÇınÇın Abi, yaklaşık 1,5 senedir bir kardeşi olsun istiyordu. Hem gerçekten bebek sevdiğinden, hem de sanırım okuldaki neredeyse bütün "kanka"ları abi ya da abla olduğundan olabilir. Biraz onun gazıyla, ama çokça da ben (ve telkin yoluyla Ahmet :D) bir çocuğu daha yine deli gibi istediğim(iz) için minicik bir kalp daha içimde atmaya başladı; çok şükür!

Gebe olmayı, o minicik hareketleri hissetmeyi, her ultrason randevusundan önce heyecanlanmayı çok ama çok özlemişim. Tabii bu gebelik ilki kadar "olağanüstü" geçmiyor. İnsan süreci yaşayınca daha kontrollü, daha doğal karşılıyormuş. Ve tabii çok daha rahat oluyormuş.

Süreçle ilgili pek çok şeyi biliyorsam da, evde bir abi varken gebe olmak ilk kez yaşadığım bir şey haliyle. Ve bu ilk de ömre bedel! (Maşallah diyelim) ÇınÇın Abi daha şimdiden çok mutlu, çok şefkatli ve çok ilgili! Sabahları "kardeşine" (bilinen cismiyle göbeğime) sarılıp "günaydın" diyor, akşamları karnımı açıp öpüp kokluyor, ileride kardeşiyle yapacaklarından bahsediyor... Şu an her şey iyi gidiyor kısacası! Ve daha doğmadan oluşan bu bağ benim gözlerimi dolduruyor! 

ÇınÇın daha ben gebelik haberimi ilk aldığımda (ve tabii ki kendisine henüz söylememişken), ertesi sabah "anne, doğumgünümde kardeşim senin karnına gelmiş olacak ve kış gelince de kıpır kıpır kıpırdanacak değil mi?" diyerek doktorumuz dahil hepimizi dumur etti önce! Çünkü gerçekten de durum aynen böyle olacaktı -oldu da çok şükür! 12 haftanın dolmasına yakın, ona henüz güzel haberi vermemişken, bir sabah serviste gördüğü herkese "Annemin göbek deliğinden karnına kardeşimi koydular. Havalar sıcak olunca doktor onu oradan çıkaracak, eve getireceğiz ve ben muhteşem bir abi olacağım" diye olayı yorumlayarak herkesi ikinci kez hayretler içinde bıraktı. 

Ama en eğlencelisi, 12 hafta dolduğunda, ultrason fotoğrafını ona gösterip ağabey olacağını müjdelediğimizde verdiği tepkiydi. Sevinçten deliye döndü. Evin içinde "yaşasııın, abi oluyorum, kardeşim karnına geldiii" diye bağıra çağıra dolanırken araya "kardeşim doğduğunda benim beğenebileceğim kadar güzel olacak" diye sıkıştırıverdi :))) Gösterilen ultrason fotoğrafını biz bile bir şeye benzetememişken çocuktan algılamasını beklemek zaten saçmaydı; ama, beyefendi oğlum yine verilebilecek en zarif tepkiyi vermiş oldu!!! Sonra kendi ultrason fotoğraflarını gösterdik, doğum fotoğraflarını gösterip anlattık... ikna oldu gibi. Ama içinden "o kadar istedik, bekledik, gele gele bu uzaylı gelecek demek ki, kısmet, atsan atamazsın da şimdi..." demiş olabilir :)

Pek çok kişi "doğduktan sonra kıskanır" gibi yorumlarda bulunsa ve bu yorumları hiç kulak ardı etmesem de, Hilal'imin dediği gibi, ÇınÇın Abi'nin "negatif kıskançlığıyla" değil (bu terimi ben uydurdum) "severkenki coşkusuyla" baş etmekte zorlanacağımızı tahmin ediyorum yalnızca. Ve tabii, şu anki mutluluğunun ve coşkusunun "lanet olsun"a dönüşmemesi için anne-baba-büyükanne-büyükbaba-hala-dayı tayfası olarak nasıl davranmamız gerektiği konusunda da araştırmalarım sürüyor! Bu noktada destek alacağım arkadaşlarım, dostlarım, akıl hocam (Hilal'im) var çok şükür! 

Daha yazacak çok şey var, ama onu da bir sonraki yazıya bırakayım. Bundan sonra bu blog bir değil, iki minik adamın blogu olacak umarım. Ve umarım, Çınar'ın maceralarını yazdığım istikrarla, "Limon"un maceralarını da buraya not düşebilirim!


20 yorum:

elif dedi ki...

Başakcım haberi ilk aldığımda da -anneanneler:)- çok sevinmiştim, şimdi senden duyunca da, göbüşün ve çınarın beraber fotoğraflarını görünce de çok çok sevindim. Allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin. Emin ol her şey çok daha güzel oluyor,işte şimdi tamamlandık diyorsun.Kıskançlık meselesine gelince bizim evdeki durum şu; Yağız Zeynebi hiç kıskanmadı ama Zeynep hanım dağdan gelip bağdakini kovmaya kalkıyor :) Tekrar gözünüz aydın.
Elif Kurtoğlu

larcencielblog dedi ki...

Elif'ciim, ne kadar uzun zaman oldu haberleşmeyeli!!!! Çok teşekkürler güzel dileklerin için canım benim! O tamamlanma hissi şimdiden var gibi, ama doğunca her şey bambaşka olacak, eminim! Ve evet, bu cevval küçük kardeş hikayesini neredeyse her iki çocuklu evden duyuyorum :))) Siz de güle güle büyütün iki güzel yavruyu da, Zeynep ne kadarlık oldu şimdi?

elif dedi ki...

Zeynep 22 aylık oldu. İletişimleri çok güzel, biraz oyun, biraz çekişme ama Zeynep abiden çok şey öğreniyor, onun dilinden de en iyi Yağız anlıyor, Zeynep bir kelime söyler de anlamazsak Yağız'a soruyoruz, şunu dedi diyor :)ayrıca paylaşılamamak da çok güzel bir duygu, Yağız'a sarılırken "abiciii anne miniiim" diye bağırarak gelen bir minnoş var. Herşeyiyle güzel iki çocuklu olmak, yorgunluğa zaten alışığız nasıl olsa :)

elif dedi ki...

Çok sevindiiimm. Hayırlı olsun.. Sağlıkla da kucağınıza alın inşallah..

Judgest dedi ki...

Tekrar tebrik ederim, Allah sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin.... Yakın zamanda aynı süreçten biz de geçtik ve şunu söyleyebilirim ki çok rahat edeceksiniz inşallah... Yağız da Çınar'ın tepkilerinin aynısını verdi hamileliğim boyunca, hep ilgili sevgi dolu idi... Açıkçası görenler doğumdan snr kıskanır diye çok korkuttular ancak hiç de öyle olmadı. Halen çok ilgili sevgi dolu şefkatli ve korumacı...Odasında oyun oynarken Yaman'ın ağlamasını duyar duymaz gelip "Hanginiz ağlattınız benim kardeşimi bakiyim; ağlama bebeğim abin geldi şimdi seni sakinleştirecek" modunda devam ediyoruz. Şimdilik ailemiz tamamlanalı :) 3 ay oldu ve ben bu süreden beri küçük ve minik adamlarımla çok çok mutluyum....Darısı sağlıkla başınıza....

Benden Bizden dedi ki...

Fotolar süper! Çınar harika bir abi olacak.
Tekrar tebrikler :)

ZEYNEP dedi ki...

Çınar'ın güzel bakışları üstüne söyleyecek sözüm yok! Çok mutlu , çok huzurlu olun inşallah.. Yeğenim olacakmış kadar sevinmiyorsam ne olayım! :) Opuldunuz ana - oğul! :)

Unknown dedi ki...

Sağlıkla alın kucağınıza, sevgiyle ve kolaylıkla büyüsünler beraber inşallah. Mutlu zamanlar bunlar ve heyecanlı. Tebrikler

ayak izleri-sevgi dedi ki...

canım çok sevindim.. yeni yıl en güzel hediyesiyle geliyor desene.. allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin inşallah..
mutlu seneler..

bircanın renkli dünyası dedi ki...

ay ne hos haber :D

bloğuma beklerım sevgıler.

larcencielblog dedi ki...

Elif'cim, böyle abi-kardeş ilişkileri okuyunca çok mutlu oluyorum! İlişkileri hep böyle sıcacık devam etsin! Çok öpüyorum, harika bir yıl diliyorum!!!

larcencielblog dedi ki...

Elif çok teşekkürler, mutlu yıllar :)

larcencielblog dedi ki...

Judgest, size de hayırlı olsun! Yorumu okurken gülümsedim hep, umarım Çınar da aynen Yağız gibi yaklaşır minik kardeşine!! Oğullarınızla harika bir yıl ve daha nice yıllar diliyorum. Çok öptüm!!!

larcencielblog dedi ki...

Banu'cum çok teşekkürler, öperim çook!!!

larcencielblog dedi ki...

Zeynep'cim, canım ne güzel yazmışsın!!! Biliyorum sevincini, hissediyorum!!! Seni ve baldan tatlı oğullarını kocaman öpüyorum!!! Mutlu yıllar!!!!

larcencielblog dedi ki...

Dağlar Kızı çok teşekkür ederim!!! Kocaman sevgiler ve mutlu yıllar :)

larcencielblog dedi ki...

Sevgi, çok teşekkürler :) Evet, yeni yıl çok kıymetli bir hediye getiriyor bize :)) Kocaman sevgiler ve mutlu yıllar!

larcencielblog dedi ki...

The Bircan, teşekkürler, mutlu yıllar!

Gamze Esra Ersöz dedi ki...

İki yavrunuz ve eşinizle sağlıklı, mutlu bir yuvanız olsun :)

larcencielblog dedi ki...

Çoook çok teşekkür ederim Gamze, amin!!!