Çınar'ın Okuma Şenliği, Satranç Turnuvası ve Karneee!

Bir kaç ayda bir yazınca her şeyi topluca yazmayı daha uygun buldum. Gruplardan biri de Çınar'ın okulunun son günlerine ait olsun dedim. Zira ilk okuma bayramı, ilk satranç turnuvası ve de okulun kapanışı önemli olaylardı bizim için :)

Binbir Çiçek'te hiç gösterileri olmamıştı bizimkilerin, Montessori felsefesine ters biliyorsunuz. Biz de rahattık. O yüzden bu okuma bayramı -dolayısıyla ilk gösteri- nasıl olacak çok merak ediyordum. Fakat neyse ki Tevfik Fikret'in gösteri mantığı da Binbir Çiçek'ten farklı çıkmadı. Son derece sade, çocukları hiç kasmayacak, eğlenceli bir yarım saat düzenlemişlerdi.

Önce bize -muhtmelen kendi repliklerinin yer aldığı- okulun ilk zamanlarıyla ilgili kaygılarını anlatan bir sunum yaptılar. Sonra şarkılar söylediler. ve sonra da Fransızca bir oyun oynadılar. Dikkat ettiğim nokta, tüm çocukların eşit repliklerinin olduğu, ve her bir repliğin de zorlamayan, rahat hatırlanacak özellikte olduğuydu. 

Gösteri bitiminde tüm çocuklara okuma belgeleri verildi teker teker ve tatlı öğretmenimizle hatıra fotoğrafları çekildi. Sayesinde bu seneyi çok güzel geçirdik. Yeniden çok çok teşekkürler...

Gösteriden sonra her çocuk kendine ayrılan sıralarda ailesine bir yıl boyunca okulda yaptığı çalışmaları içeren portfolyosunu sundu. Nereden nereye geldiğimizi görmek, bir seneyi özet geçmek çok değişik geldi bana. Gerçekten minik beyinlerinin nasıl hızlı çalıştığını, ne kadar çabuk öğrenip ilerlediklerini görmek harika!

Okulun kapanmasına yakın bir de Bilim Şenliği düzenlendi bir haftasonu. O şenlikten önceki hafta boyunca da satranç maçları yapılmış her gün. Çınar cumartesi yapılacak finale kadar gelmiş. Puanının ilk üçer girmeye yetmeyeceğini biliyorduk; ama heyecanla ilk turnuvasındaki final maçını izledik tabii!

Bizim bıdık final maçını 5 dakika kadar bir sürede kazanmayı başardı. Fakat, yenilgiye çok üzülen rakibine sarılıp "sen de çok iyiydin, bir an kazanamayacağımı düşündüm, lütfen üzülme, tebrik ederim seni de" demesi, bizim için alacağı her maçtan daha kıymetliydi. Yani hiç sevmem çocuk övmeyi, ama gerçekten kalbi tertemiz, iyilikle dolu bir oğlum olduğu için ne kadar mutlu olduğumu, şükrettiğimi yazsam az...

Çınar'ın satrançtaki başarısının mimarı diyebileceğim dedesi de o gün tabii ki bizimleydi! Babacım, sana da çook çok teşekkür ediyorum! İyi ki varsın, süper bir dedesin!!!

Ve geldik okulun sonuna... Birinci Sınıf "nasıl olacak, Çınar'ı anlayacaklar mı? Çok hareketli olması sorun olacak mı? Neler yaşayacağız?" kaygılarıyla başlayıp öyle yumuşak, öyle sakin geçti ki biz bile şaşırdık. Çınar da, okul da bizi hiç üzmediler. Öğretmenimizin tutumu hep çok pozitif ve yapıcıydı. Okul da disipliniyle birlikte çocuklara olan sevgi dolu tutumunu hissettirdi. Dolayısıyla, Çınar da bu pozitif ortamda büyüdü, olgunlaştı, sorumluluk sahibi bir çocuk oldu. tabii bu serpilmesinin temellerini Binbir Çiçek'te attığımızı hiçbir zaman inkar edemeyiz. O kadar kendine güveni yüksek ve kendinin farkında, yapabileceklerinin bilincinde mezun oldu ki Binbir Çiçek'ten, motivasyon olduğu sürece bekleneni yapamıyor olması tuhaf olurdu. Hilal'e buradan bir kez daha sonsuz teşekkürler... bu paragrafın özeti olarak, hangi okul sorusunun bizdeki yanıtı "kreş için Binbir Çiçek, anaokulu+ilkokul için Tevfik Fikret"tir. Anaokulunu yazmamın nedeni, Tavfik Fikret'e başvuracaksanız eğer, artık sadece anaokulu kurası açacaklar. Birinci sınıftan öğrenci almayacaklar. Bilginiz olsun... 

Peki şimdi ne yapıyor tatilde derseniz, yaz okuluna gidiyor tabii ki! Araştırıp Arı Koleji'nde karar kıldık; ilk iki hafta sonunda da oldukça memnunuz gidişattan. Orada yaptıklarını, yüzmede aldığı birincilik madalyasını da daha sonra yazayım madem, heyecan olsun :) 

Herkese iyi tatiller!