Hep çektim dişlerimden... hep! Ve hep korktum dişçi muayenehanelerinden... hep! Öyle ki, dolgu yapmak için sana genel anestezi yapacağız deseler kabul edecek halde girdim hep içeri.
Bizim minik adamın çekmesini istediğim en son eziyettir sık dişçi ziyareti ve dişçi korkusu. Bu yüzden diş temizliğine önem verdik, tatlı bir şey yedi mi ağzını suyla çalkalamasını istedik. Ama tabii, bir yerde tanışması lazımdı diş doktoruyla; tercihen başına bir çürük vakası gelmeden.
Bugün diş doktorumda randevum vardı. Ağrısız, acısı bir işlem olacağı için Çınar'la birlikte gittik. Benim işim bitince, ona da muayene olmak isteyip istemediğini sorduk. İstedi, hem de çok! Oturdu güzelce koltuğa. Sonra diş doktoru ablasına "benim dişim ağrıyor, bir de bu sallanıyor" dedi. Yalnızca ayna ile baktılar, el ile muayene ettiler. Gıkını bile çıkarmadı.
Neyse ki ağrısı-sızısı psikolojikmiş. Diş doktoru ablamız dişlerini hem muntazam buldu, hem de çürüksüz! Biz de rahat bir nefes aldık!
4 yaşından sonra 6 ayda bir kontrole gideceğiz. Umarım bundan sonraki kontollerimiz de ilki gibi sancısız ve keyifli geçer!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder