Attack of the Teeth (*)

(*) Başlığın Türkçe meali "Dişlerin Saldırısı"; Star Wars serisinin "Attack of the Clones" filminden esinle konuldu...

2.5 aylıktan beri elini ağzından çıkarmayan ve salyalarıyla heryeri sırılsıklam yapan oğlum, her huysuzluğunu, her mızırdanmasını "diş çıkaracak herhalde"ye bağlayan bize rağmen ilk dişini 8.5 aylıkken çıkardı. İlk dişi, bir hafta sonra 4 diş daha takip etti! DÖRT diş! Böylece, 8.5 ay dişsiz gezen oğlum daha 9 aylık olmadan üstte 3, altta 2 dişiyle dolanmaya başladı. Tabii dişler öyle tak diye bir gecede çıkmıyor. Bunun alttan yürümesi var, kabarması var, damağı yırtması var, yırttıktan sonra çıkışının tamamlanması var... her biri çocuğa ayrı eziyet. Çınar'ın ilk diş istilası 2 hafta kadar sürdü. 2 haftanın sonunda yine alt damakta 2, üstte kalan 1 diş daha patladı! 11 aylıkken minik adamın ağzında 8 tane diş vardı!

(Üstteki resimde Çınar (11 aylık) "şirin oluyor" :>)

Biz tam "oh beee, azılarla köpeklere daha var, 3-5 ay rahat ederiz" derken o mesut günler yalnızca 1 ay sürdü... 12 aylıkken Çınar yine huzursuzluk, uykusuzluk, zor yemek yeme gibi diş çıkarma emareleri göstermeye başladı. Ben her zamanki gaddarlığımla "şımarık bu çocuk şımarık, 4.5 aylıkken de diş demiştik ama değildi, bu da değildir!" diye ortada dolaşsam da 13 aylıkken minicik damağında, sol alt azı dişinin ilk parçasını gördüm! İlk parçası tabii, dilinizle kendinizinkine bir dokunun bakalım, kaç parça var? Dört! Hepsi birden mi çıkıyor? Haaayııır!!! Her biri ayrı ayrı çıkıyor; yani her azı dişi 4 diş gücünde demek! Ve üstüne üstlük bir parça çıkıyor, öbürleri de çıkarken damak yaraymış gibi algıladığı için kan topluyor ve şişiyor, çıkan parçanın üstü kapanır gibi oluyor, sonra o yukarı tırmandıkça o damağı yeniden yırtıyor! Bir arkadaşım bu durumu bize "azı dişleri çıkıp çıkıp içeri girer, ben şahit oldum" diye anlatmıştı. Eziyet üstüne eziyet yani! Bizim minik adam, yine çok acelesi varmış gibi, bütün azı dişlerini peş peşe çıkardı! Hatta son iki azı dişini (üsttekileri) aynı anda çıkardı! 13.-15. aylar arası diş çıkarmadığımız bir tek günümüz geçmedi!

Hal böyle olunca ben artık köpekleri beklemeye başladım. 15. aydan sonra Çınar'ın yemek yemesi, uykusu tam düzelmeye başlamıştı ki 16. aya 1 hafta kala yine kusmalar, zor uyumalar, gece sık uyanmalar başladı... el zaten sürekli ağızda!

Zaten Çınar'da dişler ateş, ishal, kilo kaybı vs yapmadı. Hoş, pek çok doktorun dediğine göre, ateş ve ishal diş çıkarma dolayısıyla olmazmış. O dönemde çocuğun bünyesi daha hassas ve dış etkenlere açık olduğundan, hasta olması, mikrop kapması, üşütmesi kolaylaşırmış. Ateş ve ishal, dolayısıyla kilo kaybı o zaman görülürmüş. Çınar'da gözlediğimiz en belirgin uyarılar:

1- Yemek yerken zorlanma ve kusma (sanırım boğazına vuruyor, gıcık yapıyor),

2- Uykuya direnme, zor uyuma, gece sık uyanma

3- Eline ne geçerse dişin kaşıntı yaptığı kısma sürme

Bu üç belirtiyi de gözlemleyince, tamam, dedim, bizim kuçukuçular geliyor! Gerçekten de geldi-LER! Yine ikisi birden, üst damakta belirdi köpek dişlerinin! Erkekseniz de kadınsanız da teker teker gelin ulan!

Dolayısıyla yine bir haftadır kırmızı alarm modundayız. Hele son iki gündür, yemek de yemek istemiyor miniğim... Oyalaya oyalaya yediriyoruz. Ara sıra kusuyor. El sürekli damağında, dişinde, yanağında, kulağında! Uyurken, gözünü açmadan inliyor. Gözleri kapalı kalkıyor, yanağını tutarak yatağında oturuyor. Bir arkadaşımız (yine aynı arkadaşımız) Baby Orajel diye bir diş jeli getirdi bize -onlara da Amerika'dan gelmiş. Ezcaneden aldıklarımız da fena değildi ama bu gerçekten muazzam uyuşturuyor. Gece onu sürüyoruz, hemen dalıveriyor uykuya geri. İşyerinden bir arkadaşın dişçisi bebeklere bu jellerden sürmeyin, dişlerine çok zararlı demiş, onu duyduğumdan beri içim hiç rahat değil ama kuzumun bu kadar acı çekmesine de gönlüm razı olmuyor...

Şimdi bir tek şu kalan köpekler de çıksın da yavrucuğum en azından 2 yaşına kadar rahat etsin diye umuyorum... çok mu şey istiyorum?