21 Şubat 2011 Pazartesi

Aşkların En Güzeli

Başlık, aslında anneme ait bir tamlama. Tabii ki Çınar için bulduklarından! Ona göre Çınar, aşkların en güzeli... bana ve babasına göre de öyle. Torun sahibi olmak için daha epeyce bir süre bekleyeceğim, o yüzden torun kısmını geçiyorum; ama, neden çocuk sahibi olmak harika bir şey, neden bir çocuk aşkların en güzeli olabilir, onu yazabilirim (en azından, aklıma gelen kısmını):

* Çünkü, çocuk sahibi olunca var olan/olabilecek herhangi bir şeyi ne kadar çok sevebileceğinizi öğrenirsiniz. Hayatınızın aşkına, annenize, kardeşinize duyduğunuz sevgiyi geçin lütfen. Onlar da kıyaslanmayacak duygular; ama çocuğunuz size, kalbinizin sınırını öğretir! Sevginizin şiddetini öğretir...

* Çünkü, "evlat sahibi olunca anlarsın" ne demek, gerçekten anlarsınız!

* Çünkü, size sarılıp da başını boynunuza soktuğunda duyduğunuz sıcaklık, koku eşsizdir. O duyguyu, başka hiç kimseyle yaşayamazsınız. İçinizi başka pek az şey böyle kaynatabilir...

* Çünkü, yeniden çocuk kitapları okuyabilir, çocuk şarkıları dinleyebilir, oyuncaklarla oynayabilirsiniz!

* Çünkü, sürekli şaşırabilirsiniz. Hayatınız sürprizlerle dolar. "Ne zaman bunları yapacak kadar büyüdü?" hayatınızın mottosu olabilir.


* Çünkü bir gün, hem de daha o kadar da büyümediğini düşünürken, bir arkadaşını özlediğini, onu görünce heyecanlandığını, şaşırdığını ve onu görmekten duyduğu müthiş mutluluğu fark edebilirsiniz! Sevinçten, şaşkınlıktan ağlarsınız.

* Çünkü, gerçekten sabretmenin, dayanmanın ne demek olduğunu öğrenir, çok ama çok güçlü olursunuz. Uykunuzun 10 kere bölündüğü bir gecenin sabahının köründe bile, bir gülümsemeyle gecenin karanlığının nasıl dağıldığına şaşar kalırsınız!

* Çünkü, daha önce yapamadığınız biçimde empati kurabilirsiniz. Çocuğunuza gösterdiğiniz özeni, diğer insanlarla ilişkilerinizde de gösterdiğinizde, herşeyin nasıl da kolayca yoluna girdiğini fark edersiniz. Yaşamınız güzelleşir.

* Çünkü, daha tahammüllü olursunuz. Gördüğünüz pek çok kişiye "o da birinin yavrusu/o da bir anne" olarak bakabilir, daha az sinirlenebilirsiniz.

* Ve çünkü, bir çocukla birlikte yeniden büyürsünüz. Büyümek isterseniz. Önce küçülür bebek olursunuz; dünyaya onun gözünden bakmaya çalışırsınız. Alışınca bu yeni duruma, onunla birlikte büyürsünüz. Kendinizi yeniden keşfedebilirsiniz. Bir çocuğun gözünden dünyaya bakmayı öğrenince, yeniden çocuk olabilirsiniz.

Bu bir sobe! Hülya yazmış; ben kendimi sobeledim... isteyen herkesin "nedenlerini" okumak çok keyifli olacak...

8 yorum:

füsfüs dedi ki...

başak duygulandım:) ben de üstüme alınıp yazacağım sanırım

Burcu.. dedi ki...

Çok çok güzel olmuş. Ne güzel anlatmışsın.
Ben de mi yazsam bi ara bunu :)

larcencielblog dedi ki...

Yazsana Füs... o güzel fotolarından da koy ama!

larcencielblog dedi ki...

Sen de yaz Burcu... isteyen herkes yazsın; düşünmek iyi geliyor.

Geçen haftaki itiraflardan sonra, azıcık da pozitif şeyler yazmış oluruz :P

Adsız dedi ki...

ne güzel anlatmışsınız .. okurken ben mi yazdım bunları dedim :)

sanberk dedi ki...

ne kdar güzel hoş bir yazı bu:)çok duygulandım ve tüm hisselerini duygularını çok iyi anladım.Gerçekten anne olabildğim için knedimi çok şanslı hissediyorum.
fotorafınızı da çok beğendim:)

Başak dedi ki...

yazdıklarının hepsi çok doğru ve çok güzel ifade etmişsin.Özellikle sondan bir önceki madde benim hislerimle çok örtüşüyor.Ada doğduktan sonra ne zaman bir öğrencime sinirlensem,onun adanın yaşındaki halleri gözümün önüne geliyor ve sakinleşiyorum.Mesleğimi daha severek yapar oldum kızımdan sonra:)

Ömer Tuna dedi ki...

Ya bu blog bizden yazarlar, şairlerde çıkartacak galiba ne güzel yazıyorsunuz öyle bayıldım. Bizi ifade etmişsin.