Önsöz
Blog dünyasına tepeden balıklama dalınca böyle oldu işte... meğer "mimleme" diye bir şey varmış. Bir arkadaşın bloguna bir konuda yazı yazıp seni de "mimlerse" meğer senin de o konu hakkında yazı yazman ve diğer arkadaşlarını da "mimlemen" gerekiyormuş -ki konunun sürekliliği sağlansın :) Ben yeni fark ettiğim için bu durumu, Evren'in beni "mimlediği" Bebek Kitapları Top Ten yazısından sonra bu yazıyı yazmaya ancak oturabildim.
Minik Adamın 0-10 Ay Kitapları: Okusun da Büyüsün...
Çınar, dedesi sayesinde, kitaplarla 3 günlükken tanıştı :) Kendisi ne düşünmüştür, deli mi bunlar, demiş midir bilemem ama biz çok gülmüştük halimize! Hele de, dedesinin Çınar'a bir kitap gösterme seansında Çınar'ın ağlayarak "okumayı" yarım bırakması üzerine anneannesinin "kitap aralığı koyalım da kaldığı yeri unutmasın oğlum" demesi aylarca bizi kahkahalara boğmuştu!
Sonrasında ilk 6 ay hep bez kitaplar oldu hayatımızda. Hışırtılı, sesli, parlak şekilli. 6 aydan sonra karton kitaplara geçtik. Kitaplara hep severek baktı minik adam, onlara hep layık olduğu değeri verdi. 9-10 aylıkken kulaklı kitapların kapaklarını kendi açmaya başladı, kulakların arkasındakileri merak etti... Hatta ve hatta o kulakların arkasında neler olduğunu hafızasına kazıdı; kitaplarından birini anneanesinde unuttuğumuzda ısrarla o kitabı aradı, bulamayınca sinirlendi, sonra kendisine verdiğimizde sevinç çığlıkları attı! Yine 9 aylıkken, bir kitabı sayesinde (ama bu kitabımız, hala severek okuduğumuz için, bir sonraki yazıda) "kurbağacık nasıl düşmüş?" sorusuna kendisini yana eğerek yanıt vermeye bile başladı (kitaptaki kurbağacık da aynen kendisi gibi paat diye yana düşüyordu)!
Sonrasında ilk 6 ay hep bez kitaplar oldu hayatımızda. Hışırtılı, sesli, parlak şekilli. 6 aydan sonra karton kitaplara geçtik. Kitaplara hep severek baktı minik adam, onlara hep layık olduğu değeri verdi. 9-10 aylıkken kulaklı kitapların kapaklarını kendi açmaya başladı, kulakların arkasındakileri merak etti... Hatta ve hatta o kulakların arkasında neler olduğunu hafızasına kazıdı; kitaplarından birini anneanesinde unuttuğumuzda ısrarla o kitabı aradı, bulamayınca sinirlendi, sonra kendisine verdiğimizde sevinç çığlıkları attı! Yine 9 aylıkken, bir kitabı sayesinde (ama bu kitabımız, hala severek okuduğumuz için, bir sonraki yazıda) "kurbağacık nasıl düşmüş?" sorusuna kendisini yana eğerek yanıt vermeye bile başladı (kitaptaki kurbağacık da aynen kendisi gibi paat diye yana düşüyordu)!
8 aylıktan beri kitaplarımız, oyuncaklarımızdan daha kıymetli oldu hep. Onlarla hep daha çok vakit geçirdik. Öyle olsun diye zorlamadık minik adamı, kendisi öyle istedi. Biz de bayıldık tabii!!! İşte aşağıda keyifli vakit geçirdiğimiz kitaplarımızın listesi:
Siyah-beyaz-mavi renkler, hışırtılı sayfalar, hayvan suratları... Çınar bu kitabı defalarca inceledi, hep de çok keyif aldı. Hatta 4 aylıkken yatağında uzanmış bu kitabı "okurken" çekilen bir fotoğrafı var ki benim favorilerim arasındadır...
2- Büyük Kedi-Küçük Kedi:
"Karşında küçük kedi... küçük kedinin canı uyumak istiyor..."
Ama uyuyacağı her yerde yaramaz bir hayvan bir iş yapıyor. En sonunda annesi büyük kedi, küçük kediyi yanına çağırıyor ve koyun koyuna uyuyorlar!
Çınar bayılmıştı bu kitaba, hala da nerede görse eline alıp, yanıma geliyor, kucağıma kuruluyor, birlikte küçük kediye uyuyacağı yer bulmaya çalışıyoruz :)
3- Nuby Çevir ve Eğlen Dişlikli Kumaş Kitap:
"Karşında küçük kedi... küçük kedinin canı uyumak istiyor..."
Ama uyuyacağı her yerde yaramaz bir hayvan bir iş yapıyor. En sonunda annesi büyük kedi, küçük kediyi yanına çağırıyor ve koyun koyuna uyuyorlar!
Çınar bayılmıştı bu kitaba, hala da nerede görse eline alıp, yanıma geliyor, kucağıma kuruluyor, birlikte küçük kediye uyuyacağı yer bulmaya çalışıyoruz :)
Bu kitap İngilizceydi, ben de Çınar'a Türkçe'ye çevirip okuyordum. "Kanguru Katy zıp zıp zıplamayı seviyor, ördek Dicky yemek yaparken şarkı söylemeyi, ayı da Barry de kitap okumayı..."
Sonra bir gün, İngilizcesinin kafiyeli yazıldığını fark edince, orijinal dilinde okumaya başladım: "Katy likes to jump her rope, while Monty looks through his telescope... Dicky dances while he cooks, but Barry likes to read his books!" Çınar yine hışırtılarıyla ve üzerindeki hayvanlarla daha çok ilgilendi tabii... Olsun, kitabın "melodisi" kulağında kalmıştır sanırım :)
4- Ce-eee Oyun Zamanı ve Ce-eee Banyo Zamanı:
İlk kulaklı kitaplarımız bu Ce-eee serisiydi. Banyo zamanında en çok penguenin çıktığı sayfayı seviyordu minik adam, havludan göbeğini okşayıp duruyordu, çığlıklar havada uçuşuyordu, bir de en son sayfadaki kurbağaya çok coşku gösteriyordu. Zaten, neden bilmiyorum ama, kurbağalardan çok hoşlanıyor. "Vrak vrak vrak" demelerinin etkisi olabilir mi?
Oyun Zamanı ise daha sonra en favori kitabı oldu! Girişte bahsettiğim "anneannemizde kalan kitabımız" buydu ve Çınar bütün kitaplarında (özellikle de Banyo Zamanı olanda) bu kitabın ilk sayfasındaki fili aramış durmuş, sonra kitabı getirdiğimizde fili bulunca çığlık atmıştı! Kitaptaki her kulağın arkasındaki "oyuncak" sırayla bir dönem favorisi oldu! Atların "ihiiiiii" diye kişnediğini ve trenlerin "çuf çuf" yaptığını bu kitaptan sonra söylemeye başladı :)
Bu kitaplardaki kedi ve köpek resimlerine ben bile bayılıyorum. Çoğunun altına yazdıkları isimler de görünüşleriyle çok uyumlu. Çınar bir ara yemek yerken bu kitapları elinden düşürmüyordu. Ben de yalnızca isimlerini söylemek yerine kedilere ve köpeklere hikayeler uyduruyordum:
"Bilgin kedi kedilerin en çok şey bileniymiş... bütün kediler ona danışırlarmış"
"Pıtır ve Kıtır iki kardeşmiş -Pıtır yaramaz olan, baksana, Kıtır'ın tepesine çıkmış..."
Hatta bizim minik adam dil çıkarmayı bu kitaplarda dilleri dışarıda dolaşan kedi ve köpeklerden öğrendi :)) Hala bu kitapları gördüğü zaman uzun uzun bakıyor, "miyav" demeye çalışıyor, kendi kendine havlıyor!
"Bebek" kitaplarımızdan en sevdiklerimiz bunlardı... hala severek bakıyor hepsine (hmm, 1'i artık göstermiyoruz haliyle, 3'ü de kuzenimiz Irmak'a verdik, okusun da büyüsün diye). Ama artık biraz daha "abi" olduğu için daha konulu kitaplar ilgisini daha çok çekiyor. O kitaplardan da bir sonraki yazıda bahsedeceğim...
O zamana kadar, hoşçakalın!
2 yorum:
Basak, superrr!!!
Yazmaya baslaman cok iyi oldu diye bir daha soyleyecegim. Keyifle okudum yine.
Annene cok guldum ya cok tatli :)))
Oykuleriniz de cok guzelmis. Eline diline saglik!
Yeniden teşekkürler :)
Yazdığım gibi, annemin o lafına biz aylarca güldük... yani daha 3 günlük bebek, deli gibi ağlıyor, hepimiz paniğiz, dedesi kitap derdinde :)) Sinirler nasıl laçka sen düşün artık. Tüm bunların üstüne annem o espiriyi patlatınca kopmuştuk :))
Yorum Gönder