Minik Adamın Kitapları (10 Ay ve Sonrası...)

Önsöz

Kitap listemizi "0-10 ay" ve "10 ay ve sonrası" olarak ikiye ayırmayı tercih ettim. Hem yazı çok çok uzamasın diye, hem de bizde öyle bir milat var çünkü, 10 aylık olduktan sonra minik adam birden büyüdü sanki :) Tercihleri değişti, daha bir "adam" oldu. Bu durum kitaplara da yansıdı haliyle... O yüzden, 0-1 yaş değil de, 0-10 ay... Bu bölümde 10 aylık olduktan sonra okumayı sevdiklerimiz ve son zamanlardaki favori kitaplarımız var.

Bundan önceki yazılar: Minik Adamın Kitapları (0-10 Ay)

Minik Adamın Favori Kitapları

Aslında bu listedeki kitapların neredeyse yarısını 10 aylık olmadan önce almış ve okumaya başlamıştık. Ama hala çok severek okuduğumuz, keyifli zaman geçirdiğimiz, görünce heyecanlandığımız için bu listeye yazmayı tercih ettim. "10. aydan sonra da okunabilecek" kitaplar olarak değerlendirilebilirler belki :)

Listeyi oluştururken sıralamayı aldığımız zamana göre yapmaya çalıştım... Minik Adamın kütüphanesinin en güzide kitapları aşağıda, buyrun efendim:

1- Tırtıl Dizisi -Parkta:

Bu kitapla Çınar 8 aylıkken tanışmıştı... İkimiz de bu kitaba farklı nedenlerle bayılıyoruz:

Çınar'ın ilgisini parlak renkleri ve net, sevimli çizimleri çekmişti. Ben ise içeriğine bayılmıştım -Çınar'ın ilk sürreal kitabı! 

"Sarı ördek köpeğini gezdiriyor, kuzucuk koşuyor, (...) domuzcuk ördekleri yemiyor, (...) kurbağacık düşüyor!"

İşte bizim minik adamın 9 aylıkken "kurbağacık nasıl düşmüş?" diye sorduğumuzda kendini yerden yere atmasına neden olan sevgili kitabımız budur! Yani bir süre sonra oradaki hayvanların neler yapmaya başladığını da anlamaya çalışmıştı :)

Bu kitap serisinin Okulda, Tatilde, vs gibi versiyonları da var. İlgilenenlere duyurulur...

2- Kim Kimdir Vahşi Hayvanlar:

Bu kitabı Çınar 9 aylıktan beri severek okuyor, inceliyor. Hem "dokun-hisset" kitaplarından hem de içeriğinin, Evren'in deyimiyle, "belli bir ahengi var".

"Fil: Aslında bu hortum ayaklarına kadar uzanan bir burun, hadi uzat elini, dokun kulağına o duymadan seni"

"Zebra: Siyah-beyaz çizgili zebra, güneşin parıldadığı ovalarda yaşar. Ama bir aslan gördü mü, kaçıp saklanacak yer arar"

Her sayfadaki hayvanın vücudunun bir bölümü o hayvanın gerçek derisine benzeyen bir malzemeyle kaplanmış. Çınar özellikle tukana ve iguanaya dokunmaktan çok hoşlanıyordu. Şimdi de ben okurken o da hayvanların seslerini taklit etmeye calışıyor :)

3- Pocoyo Saklambaç Oynuyor/ Pocoyo Hazır Dikkat Başla:

Pocoyo ile yine 9 aylıkken tanıştık. O günden beri de kendisini çok seviyoruz! Sadece Pocoyo'yu mu? Hayır, arkadaşı pembe fil Elly'yi, köpek Loula'yı, ve hatta son kitapta tanıştığımız Pato'yu ve Uykucu Kuş'u da. Çok sevimli 5 karakter yaratmışlar. Altta yatan mesajları da öyle çok çocuğun gözüne soka soka vermiyorlar. Kısaca, gerçekten eğlenceli kitaplar!

İlk Pocoyo kitabımız Saklambaç Oynuyor'da yaramaz Pocoyo anlatıcının "hangi oyunu oynamak istiyorsunuz?" sorusuna aldırmadan ordan oraya saklanıyor, arkadaşı Elly de peşinden koşturup onu bulmaya çalışıyor. Bizim minik adam da kulakları kaldırıp Elly'nin Pocoyo'yu bulmasına yardım ediyor. Sonra Elly saklanıyor, Pocoyo buluyor... sonra gece oluyor, hepsi uyuyorlar :)

İkinci kitabımızı daha yeni aldık sayılır, 1-2 ay ancak oldu. Bu macerada da Pocoyo ve Elly arabayla gezerken, gezintileri bir yarışa dönüşüyor. Sonra yarışa Uykucu Kuş da katılıyor. Kah Pocoyo, kah Elly önde giderken başlarına bir kaza geliyor... sonrası kitapta :))

4- Bubi ve Çiftlikteki Hayvanlar:

Bu kitabı da anneanemiz Çınar 10 aylıkken almıştı. Sevimli ayı Bubi çiftliğe gidiyor, oradaki hayvanlarla arkadaşlık ediyor.

Ama biraz bilmiş kendisi, bazen öğütler veriyor, bazen hasta hayvanları iyileştiriyor: "Küçük ördek de ötekilerle yüzmek istiyor ama çok utangaç. Bubi diyor ki: haydi küçüğüm, onlar da senin gibi ördek", "Küçük eşek çok çilek yiyerek midesini bozmuştu. Bubi ona şurup içirdi, eşek hemen iyileşti".

 Bazen de "okura" mesaj vermeye çalışıyor: "Buzağı annesinin memesinden süt emiyor, böylece güçlü olacak ve sağlıklı büyüyecek"

Ama Bubi çok sevimli bir ayıcık, hayvanlar da Çınar'ın o kadar çok ilgisini çekiyor ki bir oturuşta döne döne 3-5 kere okuyabiliyoruz bu kitabı :)

5- Pisi Kedi'nin Mutlu Günü:

Pisi Kedi ile tanışmamız aslında 40 günlükken olmuştu -kuzen Balca'nın "Pisi Kedi Oyun Zamanı" kitabına daha o kadarcıkken çok ilgi göstermişti bizim minik adam. Sonra 7-8 aylıkken o kitabı biz de almıştık. Ama 10 aylıkken aldığımız bu kitap en favori Pisi Kedi kitabı oldu.

"Pisi Kedi bugün çok mutlu, bugün güzel bir gün..." Sağolsun Pisi Kedi ve sağa sola saklanan dostları ve eşyaları, bizim her sıkıntılı süt içme seansımızı da mutlu kılmıştı :)

Pisi Kedi'nin Mutlu Günü, tam bir kulaklı kitap (flap book) -içinde 40 tane açkapa kulağı var. Kulakların altından kah Ayıcık çıkıyor, kah anne kedi, bazen bir örümcek... Bazen de Pisi Kedi'nin arkadaşlarının yaptığı aktivitelerin sonuçları! Son sayfada ise Pisi Kedi ve arkadaşları saklambaç oynuyorlar, biz de onları saklandıkları yerlerden (yani kulakların altından) bulmaya çalışıyoruz!

Ben Pisi Kedi'nin çizimlerini de çok seviyorum, Çınar özellikle Ayıcık'a bayılıyor! Bir de Alma'ya! Çünkü Alma kutuları "BAAAAMMMM" deviriyor bu kitapta!

6- Minik Arkadaşım Şirin Ayı:

Şirin Ayı ile 1 yaşımıza yakın tanıştık. Çınar'ın ilk "öykü" kitabıdır kendisi.

Bir gün evde Şirin Ayı'nın karnı gurrrr diye gurulduyor, ama yiyecek bir şey bulamıyor; dolaptaki kurabiyeler de çok yüksekte. O da yiyecek bir şeyler bulabilmek için ormana gidiyor...

O güne kadar sürekliliği olan hikayeleri uzun uzadıya dinleyemeyen minik adam, Şirin Ayı'nın macerasını baştan sonra dinleyip tekrar okumamı isteyince çok şaşırmıştım! Kitabın çizimleri çok da göz alıcı değil, ama görünen o ki miniklerin ilgisini epey çekiyor :)

Bu serinin bir de "Şirin At" olanı var. Çınar onu da seviyor, ama favorisi hala Şirin Ayı :) Hele ki karnının "Gurrr" diye guruldamasına çok gülüyor!

7- Minik Tavşanlar -Güzel Bir Yaz Günü:

Minik Tavşanlar, PonPon ve kardeşleriyle, Çınar 12 aylıkken tanıştık, ve o günden beri elimizden düşürmüyoruz! Zaten şu PonPon'un sevimliliğine bakar mısınız? Ben bile bayılıyorum ona!

Güzel bir yaz günü, PonPon ve kardeşleri göle gidiyorlar, nehirde gezintiye çıkıyorlar, piknik yapıyorlar...

Çınar bu kitabı da üst üste defalarca okutabiliyor bana. En çok da tavşanların "floşşş, flopppp" diye göle atladığı sayfayı seviyor! Galiba çocuklara kitap okurken canlandırma yapmak çok önemli. Ben her okuduğumuz kitabı teatral olarak dile getirmeyi seviyorum. Sanırım bizim minik adam da buna alıştı, ona kitap okuyan herkesten aynı muameleyi bekliyor :)

8- Minik Tavşanlar İyi Geceler PonPon:

Hiç kapağına aldanmayın, PonPon'un uykusu falan yok :) İtiraf ediyorum, bu kitabı 14 aylıkken, bizim minik adama uyku öncesi okuyayım, belki uykusu gelir diye almıştım. "Eğitsin" diye aldığım ilk ve tek kitaptır herhalde :) Eğittiği de söylenemez ama çok eğlendirdi!

"Gökyüzünde yıldızlar parlıyordu, bütün tavşanlar evlerine gitmişlerdi... PonPon hariç! Onun daha uykusu gelmemişti..." Böyle başlıyor gece hikaye, PonPon bütün ormanda dolaşıyor ve bütün hayvan arkadaşlarının teker teker uyuduklarını görüyor. Sonra evine gidiyor, tavşan kardeşleriyle babasının anlattığı masalı dinliyor, ama yine en son o uykuya dalıyor :) Aslında sanırım PonPon, hem zor uyumasıyla hem de afacanlığıyla bizim minik adama çok benziyor! Bu yüzden de Çınar bu kitaba bayılıyor! Uykusuz PonPon'u defalarca okuyoruz... hatta gece minik adamı yatırırken, ışıkları söndürüp, kucağımda masal olarak anlatıyorum bu hikayeyi. Normalde kurtlanıp 10 saniyede kucaktan kurtulmaya çalışan oğlum, öykü bitene kadar yerinden kıpırdamıyor. En sonunda "PonPon da uyumuş, hadi sen de uyu" deyince, eliyle "sus" işareti yapıyor ve kendisini yastığın üzerine atıyor :)

9- İlk Adımlar Dizisi -Sözcükler (12-18 Ay):

Bu kitabı da Çınar 15 aylıkken aldım, ikinci "kelime" kitabımız. Normalde pek yüz vermedğiğim kelime kitaplarından biraz daha farklı. Her sayfada bir tema var, kıyafetler, banyo, yiyecekler gibi... ve altında da kitabı interaktif okumak için soru önerileri "hangileri yuvarlaktır?", "hangisini gece yatarken giyeriz?"... Soru önerilerinden de yararlanıyoruz kitabı okurken ama ben daha çok kendim o resimleri hikayelerle anlatmayı, ya da "Çınar'a anlattırmayı" seviyorum! Mesela banyo sayfasında küveti gösterip "tavşan küvette ne yapıyor?" diye soruyorum, minik adam da elleriyle göğsünü ovuşturuyor -yani banyo yapıyor demek istiyor. Ya da lazımlığı gösterip "burada ne yapıyoruz biz Çınar?" diyorum, o da "çişşşşş" diye yanıtlıyor :)) (yok, hala bezimiz var, ama teorimiz tamam :P). Pijamayı gösterip "bunu ne zaman giyiyoruz?" diye sorunca da hemen "eee eeeeeee" diyerek uyuduğu zamanı anlatmaya çalışıyor :) Bir de en sevdiği sayfa çeşitli meyvelerin olduğu "mamma" sayfası. Ne zaman kendisi de meyve isimlerini söyleyecek bilmiyorum ama her seferinde 20 kere falan elma demek bana çok komik geliyor :)

Bu serinin bir de "Hayvanlar" olanı var. Sanırım Çınar onu da sever, ama gittiğim bir kaç kitapçıda bulamadım... bakalım...

10- Haydi Beni Bul -Renkler/Sözcükler:

Bu da en son aldığım (16 ay) ve yine sevdiğimiz bir diğer kelime kitabı serisi. Şekillerin hepsi sanki oyun hamurundan yapılmış gibi, bence çok güzeller. Bizim minik adam da bu serideki şekillere bakmayı çok seviyor. Yine boş geçmiyoruz, baktığımız şekillere hikayeler yazıyoruz...

"Bu uçak... dayı uçağa bindi, vuuuuuu diye İstanbul'a askere gitti. Sonra yine binecek, yanımıza gelecek!" (Bu sırada Çınar da "vuuuuu"luyor tabii...)

"Bak çocuk kaydıraktan kayarken düşmüş, dizi acımış, ağlamış. Nasıl ağlıyor çocuk? (Çınar ağlama taklidi yapıyor) Peki öper misin geçsin? (Çınar eğilip kitabı öpüyor)"

Aslında bence, hikaye kitapları çocuklara bu kelime kitaplarından daha fazla kelime öğretiyor. Ama zaten ben Çınar'a illa bir şey öğrensin diye almıyorum bu kitapları, keyifli zaman geçirsin, kitapları sevsin diye alıyorum... 10 kelime söylemiş, 1000 kelime söylemiş çok da umrumda değil, kitaplarla ne kadar haşır neşir olduğunu görmek, kitapları sevdiğini görmek, iyi vakit geçirdiğini görmek yetiyor bana!

Ufak bir not olarak sevmediğim kitap türlerini de yazayım hemen: "eğitim dizisi" adı altında herşeyi çocukların gözlerine gözlerine sokarak anlatan kitapları sevmiyorum. Bir de "konuşan" kitapları! Elektronik bir ses niye okusun yani onlara? Ya annesi/babası/bir sevdiği okusun kitapları çocuklara, ya da alsınlar sayfaları kendileri çevirsinler, varsın okuyamasınlar, ama hayal güçleriyle kendilerine sessiz hikayeler kursunlar...

Evet, minik adamın kitapları dizimizin sonuna geldik... aslında son demek doğru değil, çünkü sürekli büyüyor minik adam, tercihleri değişiyor. Bir süre sonra yeni bir "favori kitap listesi" yayımlayabilirim. Şimdi heyecanla, Evren'in kitap listesinden seçtiğimiz, Amerika'dan gelecek kitapları bekliyoruz mesela... müzikli kitaplar da var içinde, öykü kitapları da! Bakalım minik adamın favorileri hangileri olacak? Şimdiden Ayağına Diken Batan Süper Karga'yı sevdi bile, "karga ayağına diken batınca ne demiş?" diyoruz, "kaaga gak gak" diyor :) Dolayısıyla, buradan bir kez daha, önerilerin için teşekkürler Evren!

Yazı bittiğine göre artık ben de çemberi devam ettirip "mimleme" yapabilirim: Mehtap, Anneyazar ve Seda, siz de çocuklarınızın en sevdiği kitapları yazar mısınız? Sedacım, senin blogun yok ama, belki buraya yorum bırakabilirsin? Bir vakti olduğunda...

Sevgiler ve iyi eğlenceler!