6 Ekim 2010 Çarşamba

İKİ YAŞINDAKİ ÇOCUĞUNUZ BÜYÜRKEN -Giriş

Bundan bir ay önce, Arca tatlısının annesi sevgili Yeliz sayesinde şahane bir kitapla tanıştım! "Çocuk bakımı/eğitimi" kitaplarına küsmüşken, Yeliz'in yazısından (postun en sonundaki kiap tavsiyelerine bakınız) etkilenip almaya karar verdim -iyi ki de öyle yapmışım! Uzun süre okunmayı bekledi kitap; Çınar'ın iki yaşını doldurmasıyla elime alabildim! Geç kalmamışım, tam vaktinde olmuş hatta, dedim kendi kendime... ve her okuduğumda Yeliz'e teşekkür ettim, ediyorum!

"İki Yaşındaki Çocuğunuz Büyürken" asla bir "hap formül" kitabı değil. Öneriler sunuyor, ama daha çok yaptığı, dünyaya çocuğunuzun gözünden bakmanızı sağlamak ve "belalı/berbat iki" diye sınıflandırılan davranışların aslında ne demek olduğunu çözmenize (ve dolayısıyla bunları hoşgörmenize) yardımcı olmak!

Zaten önsözü şöyle başlıyor:

"Eğlencenin, merakın ve sevginin anası iki yaş iken, hala neden bu döneme "berbat ikiler" dendiğini anlamaya çalışıyorum. Ben onu "mükemmel ikiler" diye yeniden adlandırmayı tercih ederim. İki heyecan verici bir yaştır. Birdenbire, gün ve gece boyunca ihtiyaçları sizin tarafınızdan karşılanan o bebek, gerçek, küçük bir insana dönüşmüştür -düşünceleri, fikirleri ve kendi istekleri olan bir birey-."
Kitabın açılış cümlesi bana kendimi çok iyi hissettirdi. Bir şeyin, insanlar onu öyle etiketliyor diye, ille de kötü olmaması gerektiğini hep düşünmüşümdür; ama, bu iki yaştan ben de korkuyordum açıkçası! Ve tek bir cümleyle, korkumun yerini neşe aldı. Çünkü ben de, Çınar 2 yaşını doldurduğundan beri, aynen bu cümlede yazan şeyleri hissediyordum. Demek ki, o kadar da naif değildim!

Bu ilk cümleyi okuduğumdan beri aklımdaki şeylerden biri bu kitabı sizinle paylaşmak. Notlar ala ala okuyorum, henüz bitirmiş değilim; yarıladım sayılır! Ama bölüm bölüm, aldığım notları buradan paylaşmak istiyorum. Biraz da işe yarasın bu blog, değil mi?

Bu, aslında bir giriş yazısı. Notlarımı daha sonra aktarmaya başlayacağım (bloga heyecan katmaya çalışıyorum şu an!)... arkası yarın!

Hem sorarım size, iki yaşında ama hiç "terrible" bir hali var mı oğlumun?

 
-------------------------

Bu yazıdaki bütün alıntılar için kaynak: O'Connell, D. İki Yaşındaki Çocuğunuz Büyürken. Beyaz Balina Yayınları, İstanbul, 2003.

10 yorum:

Evrim dedi ki...

Hemen ediniyorum :) Malum ikiye kaldı 21 gün :))

larcencielblog dedi ki...

Uuu, çok az kalmış!!

Evet evet, edin! Ben hoşuma giden noktaları yazacağım, ama herkesin kitaptan alacağı farklı bir şey vardır diyor düşünüyorum :)

Yavruyu öp benim için!

Adsız dedi ki...

Eee hani bu yazının fotoğrafı ? :( ühü ühüü

larcencielblog dedi ki...

Hahhaaa,

Sizi kıramadım Red Riding Hood, hemen konuya uygun bir fotoğraf ekledim!

Tamam, bundan sonra "mantarsız" post yazmıyorum :)

Sevgiler!

Adsız dedi ki...

Yazıların sıkıcı değil sevgili Başak, ama bu mantar daha bi tat katıyor, okumadan önce bakıyorum ilkönce foto varmı yokmu bu minnakın diye. Yoksa hmpfffff oluyoruz :)Teşekkürler bu cimcime foto için.

larcencielblog dedi ki...

Teşekkürler güzel sözleriniz için :) Sevgiler!

Sen Gelince dedi ki...

Başak merakla bekliyorum amacına uygun olarak:) Elbet öğreneceğim çok şey vardır ama maalesef biz de uzun süredir belalı iki ağır basıyor... Hem de bazen nasıl:(

yeliz dedi ki...

başakcım, yorumlarını ve 2 yaş maceralarınızı heyecanla bekliyorum
sevgiler

Seda dedi ki...

Basak, hemen bitir yaz! Ozellikle son 2 haftadir, durumum "imdaat!".Evet bildigin Sila bunu soyleten!

Ömer Tuna dedi ki...

Hımm almak lazım ben bazen d&r a gidip o kitabı yokluyorum aylarına göre sorguluyorum. Ama elde olmayınca da olmuyor iste