Uzak?

"Fiziksel" olarak uzakta; ama, aslında hep yanımızda hissettiğimiz dostlarımız var bizim... Çınar'dan hep "oğlumuz" diye bahsedecek kadar yakın; onyılların birikimiyle, aradaki bin küsür kilometreyi sıfırlayacak kadar samimi dostlarımız.

Ve her sene hem doğumgününde hem de yılbaşında, Çınar'a hep orijinal hediyeler gönderecek kadar da özel ve düşünceli... Bu sene de geleneği bozmamışlar, dün kargo paketini açtığımızda bu nefis şeyle karşılaştık!

Bizim minik adama benziyor, değil mi? Çınar da kendisine benzetti zaten, iyice bir inceledi... Şimdi, odasını süsleyecek bu nadide hediye!

Baktıkça, mesafalerin aslında "uzağız" demeye yetmediğini, gönüllerin bir olduğunu hatırlayacağız...

Teşekkür ederiz Şekerler, biz de sizi çok seviyoruz ve baharı sabırsızlıkla bekliyoruz!!!

Edit: Kasnağı yapanı öğrendim: Kurabiyegiller imiş! Aylardır beğeniyle takip ettiğim, hem yazılarını hem de fotoğraflarını pek sevdiğim maharetli bir blogcu! Kaç tane çekilişine katıldım da bana çıkmadı diye üzülüyordum; meğer, büyük ikramiye çıkmış bana, haberim yokmuş! Elinize sağlık İlkay, teşekkür ederim!