10 Haziran 2010 Perşembe

Hoşçakal Eski Hayat!

Bu gece, bu evimizdeki son gecemiz...

5 yıldır yaşadığımız ilk evimize veda ediyoruz.

Ortadaki balkon ve mutfak camı bizim eve ait...

Çok sevmiştik burayı, tam yeni evli bir çifte göreydi, kutu gibi, ama kullanışlı -büyük mutfak/büyük salon/büyük balkon! Üstelik hep bir sitede yaşamak istemiştim küçüklüğümden beri, işte şimdi hayallerim gerçek olmuştu!

İlk misafirlerimiz Seda ve Sarp'tı! Hatta o kadar "ilk"lerdi ki, yemeklerini bile kendileri yapmak zorunda kalmışlardı (Sarp balık yapmıştı bize, Seda salatayı... ben 'tabakların yerini' göstermiştim. Balayının ertesi geldiler ama, n'apalım :D).

Eski apartman komşuları tadında komşularımız da oldu: Fehmiye Teyzeler, Şeyma Teyzeler... sonra Kutaylar, Isabeller (bunlar bebe kısmı aslında)... Fehmiye Teyze'mizle Arif Amca'mızın emeklerini, haklarını ödeyemeyiz. Anne-babalarımız kadar yakın oldular bize, kolladılar! Biliyorum, her bayramda ellerini öpmeye geleceğiz!

Partiler verdik evimizde; askere uğurlama partisi, mantı partisi, tabu partisi, doğumgünleri (ve komşularla papaz olduk)... doktoramı kutladık!

Sonra, minik adam bu evde doğdu. Yani, doğunca bu eve geldi, dünyamız olmaya bu evde başladı... Özenle odasını hazırladık, heyecanla bekledik, mutlulukla büyüttük! Sitenin parkında dolaştık minik adamla saatlerce, çimlerde meyve yedik, oturduk, yuvarlandık, koşturduk!

Yarın veda ediyoruz "ilk" evimize... ve benim bu eve gelmek için ayrıldığım evimize taşınıyoruz :) Kürkçü dükkanı, diyorum! Ama çok mutluyuz. Bu evimizi, sitemizi çok seviyorduk, ama heryere çok uzaktı. Kendimize, Çınar'ımıza ayıracağımız vakti yollarda harcamaya daha fazla dayanamadık. Dönüyoruz kürkçü dükkanımıza...

Çınar bu gece son kez bu odada yatacak. Bakıyorum da şimdi, epey "bebek odası" gibi kalmış... Artık oğluma, daha "büyümüş" hissedebileceği bir oda hazırlıyoruz...

Çınar'ın "eski" odası, yatağı, oyuncakları, kitapları...

Minik adam bugün son kez bu bahçenin tadını çıkardı (5 senede annesi o kamelyada bir kez bile oturup bir çay içemedi ya, helal ona! Ha bugün, ha yarın derken, geçti vakit... Çınar'la içinde oynamışlığımız var da, hiç çay+dedikodu keyfi yapamadım!):

Genel görünüm: Kamelya, çocuk parkı, otopark; Üst küçük resim: Kamelya, Alt küçük resim: basket/tenis sahası ve gül bahçesi

Ve ben yarın son kez bu park yerinden, yağmurda ıslanmış çim ve gül kokularını içime çekerek, arabamla çıkacağım ve yeni hayatımıza doğru dönecek tekerlekler...

Umarım üçümüz de, en az bu evde olduğumuz kadar mutlu oluruz yeni hayatımızda...

Sevgiler...


12 yorum:

Seda dedi ki...

Bugunku ruhaniligimden midir nedir, ben agliycam, sanki kendi evimden ayriliyorum.

Kurkcu dukkani evi cooook uzun yillar bildigim icim, gelip o evde simdi sizin aile olarak yasadiginizi gormek cok ilginc olacak, heyecanla bekliyorum :)

Unutmusum, haklisin, ilk misafirdik, yemegi de bize yaptirmistiniz :)

Yeni evinizde gule gule oturun, Cinar'in guzel gunleri, anilari olussun...

Kıvır Anniş dedi ki...

canım yeni evinizde güle güle oturun.size mutluluklar getirsin.Çınar büyüyor yeni evreler sizi bekliyor.Eminim sizin için çok daha iyi olucak yeni evinizde kreşli günlerinizde.mutluluklar ;)

arzu aydoğan dedi ki...

çok duygulandım. insan neden taşınırken böyle oluyor ki. benzer şeyleri ben de yaşamıştım. yeni eviniz güzelliklerle, sağlıkla, aşkla, Çınar'la dolsun, taşsın Başakcım.

Peyibal dedi ki...

Ben de çok duygulandım, yine taşınasım geldi desem :))) Yeni ev çok güzel bir duygu verir insana,ailece mutluluğun devamınızı diliyorum

sevgiler
pınar

larcencielblog dedi ki...

Seda'cım,

Yok, biraz damar yazmışım sanırım; Ersel bile mesaj atmış, "n'apmışsın sen yaa" diye :) Evet evet, delikanlı zamanlarımızın geçtiği evde bizi aile olarak görmeye bekliyoruz sizi! Sıla'yla Çınar kocaman odalarında oynarlar, biz de balkonda keyif yaparız :) Güzel dileklerine teşekkürler canım...

Bu arada, şimdi bu yeni evimize gelen ilk misafirlerden olursanız, aceba yemeği yine size yıkabilir miyiz ki? :P

Toprakana'm,

Çok teşekkürler... yeni evreler, güzel olacak, ben de hissediyorum!

Arzu'cum, kızkardeş :)

Alıştığı şeyleri bırakmak zor geliyor sanırım insana, bir de anıları! Hele güzelse hepsi, ondan böyle oluyoruz bence... Güzel dileklerine kocaman bir amin!

Pınar'cım,

Ne taşınma aşkı var sende :)) Teşekkür ederim, öpüyorum seni :)

Burcu dedi ki...

Yeni evinizde sağlıklı mutlu huzurlu bir şekilde oturursunuz inşallah.. Değişiklikler iyidir bence, Çınar da sen de en kısa zamanda alışırsınız umarım yeni hayata... Ama şunu söyliyim onların alışma süreci bizimkilerden çok daha kısa, hemen adapte oluyorlar :)

larcencielblog dedi ki...

Burcu,

Teşekkürler! Bu "çocukların alışma süreci bizimkilerden çok daha hızlı oluyor" cümlesi bu ara beni en öok mutlu eden cümle sanırım :)

Sevgiler!

NOT: Bu arada, meslektaşmışız?

esra dedi ki...

güle güle oturun yeni evinizde..

larcencielblog dedi ki...

Esra,
Teşekkürler...

Asli Ercin dedi ki...

Başak'ım, ben de "kürkçü dükkanı"nın müdavimlerinden olarak, çekirdek ailenizle o evde sizi görmenin çok değişik olacağını düşünüyorum Seda gibi:) İnşallah gelip bu manzarayı keyif içinde izleyebiliriz :)

larcencielblog dedi ki...

Aslı'cım,

Bekleriz şekerim! Ne keyifli olur hakikaten, gençliğimizi geçirdiğimiz evde bebelerle oynaşmak :)

Güneş Akay dedi ki...

Canım benim ne güzel yazmışsın, çok hayıflanıyorum sizlerle tanışamadığıma şu piknikte :( inşallah her şey çok daha güzel olur.