25 Ekim 2011 Salı

Bir Devrin Sonu...

Bugün, emektar mama sandalyemizi (Fisher Price Rainforest taşınabilir mama sandalyesi) emekliye ayırdık...

Yazmıştım ya, Çınar bir süredir "büyüklerin masası, büyüklerin sandalyesi, büyük gibi yemek" kavramlarına kafayı taktı. Bu nedenle, zaten mama sandalyesi gibi kullanmıyorduk; daha çok, yükseltici gibi kullanıyorduk kendisini... ama, bu sabah "ben kendim sandalyemde oturmiycaaam, bu sandalyede oturcaam" dedi, ben de saygı gösterdim. Sonra da, artık vaktidir dedim, toparlayıp depomuza kaldırdım bizim emektarı...

Yalnız, Toy Story (Oyuncak Hikayesi) film serisi beni çok etkilemiş olmalı, kaldırırken öptüm adaptörü, teşekkür ettim! Gerçekten!

Nasıl etmeyeyim? 9 aylıktan beri kullanıyoruz; gittiğimiz hemen her yere götürdük. Bizimle kaç şehir gezdi. Herşeyden önemlisi, kıpır kıpır bir minik adamın yerine oturup kendini masadan dışlanmış hissetmeyerek yemeklerini güzelce yemesini sağladı! Çınar için şimdiye kadar kullandığımız en yararlı eşyaydı! Ve ondan ayrılışımız, Çınar'ın büyümesinin sembolü oldu bizim için :)

Evet, 36 aylıkken hala bu adaptörü kullanıyor olmamıza "yuh" diyebilirsiniz; ama, başka türlü yemek yemesi imkansızdı. Ne yapalım, geç olsun da güç olmasın :)

Çınar'ın bir kardeşi olunca görüşmek üzere sandalye, seni hep seveceğiz :)

4 yorum:

A. dedi ki...

Yağmur'la birlikte ne güzel oturmuşlardı değil mi? :) Yağmur şimdiden başladı yalnız artık adaptöre oturmayı reddetmeye (mama sandalyesini söylemiyorum bile, ona zaten oturmuyor). İlle bizim oturduğumuz sandalyelere oturacakmış! O nedenle Çınar'ı ve sizi, bu adaptörü bu kadar uzun zaman kullanabildiğiniz için tebrik ediyorum! :)

larcencielblog dedi ki...

Valla Fisher Price de bence bize "bu sandalyeyi en uzun süre kullanan bebe ödülü" verecek :)

A. dedi ki...

Korsan not: Arkadaki bebe tanıdık sanki :))) O elleri yiyorum ben her gün :D

larcencielblog dedi ki...

Heheh, blog olunca cart diye resmini koymayayım dedim :)

Ye ye, benim için de ye :)