3 Ağustos 2011 Çarşamba

30 Küsür Yıl Önce, 30 Küsür Yıl Sonra...

Çok heyecanlıyım!

Benim dev bir kuzen kadrom var; hem anne tarafından, hem baba tarafından... dev olması, sayı bakımından olduğu kadar, aramızdaki ilişkilerin sıcaklığı bakımından da aslında. Hani hem kalabalığız, hem birbirimizi çok severiz.

Yine de, hem benden büyük olmaları hem de yaşımızın yakın olması nedeniyle sanırım, Emek Abi'min ve Eylem Abi'min benim için yeri başkadır, özeldir onlar. Çocukluğumun kahramanıdırlar. Candırlar... öyle ki, insanlara anlatırken Emek ya da Eylem demem, direkt "abi" derim. Herkes, gerçek abim olduklarını sanır; ki öyledirler de bir bakıma...
 
Ve biz ne kadar büyürsek büyüyelim, hayatlarımız nereye akmış olursa olsun, aramızdaki yakınlık hiç bitmedi. Birbirimizin sevgilileriyle, ailede ilk biz tanıştık; her yediğimiz haltı birbirimize anlattık. Büyüdük, evlendik, değiştik, çoluk çocuğa karıştık, her birimiz ayrı bir şehirde yaşıyoruz -hatta, Eylem Abi'mler ayrı bir ülkedeler-; dolayısıyla, aramızdaki ilişkinin biçimi değişti, evrildi, ama sevgimiz hep baki kaldı. İşte bu haftasonu, bu üç kuzen, İstanbul'da, ailelerimiz ve çocuklarımızla bir arada olacağız... İlk defa, üç aile, ama yalnızca üç çekirdek aile, tam kadro, bir arada olacak...
 
Vaktiyle bizim olduğumuz gibi olacak çocuklarımız; yine 2 erkek 1 kız. Yine en küçükleri bir kız olacak ve de... Bizim birlikte oynadığımız gibi oynayacaklar ve umuyorum ki, bizim birbirimizi sevdiğimiz gibi sevecekler birbirlerini... Bizim oğlanlar, minik kızımızı kendi kız kardeşleri gibi kollayacaklar; arada dalgalarını da geçecekler, sinir de edecekler, ama hep sevdiklerini, çok sevdiklerini hissettirecekler. Kuzen demeyecekler umuyorum ki birbirlerine, kardeş diyecekler...
 
Biz de belki, ucundan kıyısından, anne ve babalarımızın hissettiklerini hissedeceğiz onlara bakarken. Belki, bizim yaşımıza geldiklerindeki hallerini, onların çocuklarını hayal edeceğiz... Belki de, yalnızca o anı yaşayacağız, tadını çıkaracağız, "vay bee" diyeceğiz. Başka bir söz çıkmayacak, çıkmasına gerek kalmayacak. Hepimiz o an, aynı hayalin içinde olacağız...

1 yorum:

Benden Bizden dedi ki...

Ne guzel anlatmissin Basak, cok etkilendim. Ne olursa olsun cok guzel vakit gecireceginiz kesin :) Insan cocuklarina bakarak hem gecmisi aniyor hem de gelecekle ilgili hayallere daliyor degil mi? Bir anda isinlaniveriyor hem gecmise hem de gelecege. Iyi ki var onlar. Hepsi Allah'a emanet... Sevgiler