Evet, hazırlandık; ve akşam uçağa binip İstanbul'a gidiyoruz.
Tam ve yalnızca 2 gün kalacağız İstanbul'da, ama 3 kişi 3 kabin boy çantayla gidiyoruz. Bu sefer çok ümitliydim, çok az eşya alacaktık. Ne oldu da böyle oldu, hiç bilmiyorum :) Yedek kıyafetler, yolda sıkılmasın diye oyuncaklar, kitaplar, vitamindi, fotoğraf makinesiydi derken bu hale gelivermişiz. Ki, gittiğimiz ev çocuklu bir ev! Yani, yanıma "alabileceğim, ama almadığım" daha bir kaç parça eşya da var...
Bir daha kendimi "yanıma çok bir şey almayacağım zaten" diye kandırmayacağım. Kendimi böyle kabul etmeli ve sevmeliyim :)
Dönüşte bunlara bir bavul da fotoğraf ekleyeceğim... neyse ki teknoloji, o bir bavul fotoğrafı minnacık kartlara sığdırabileceğimiz kadar gelişti :)
Kendime Not: Bugün, bu sabah yine bir şey oldu, bir şey öğrendim, ve yine oğlumun yüzüne bakıp bakıp şükrettim... nefes aldığım sürece, o güzel yüzü, gülünce çizgi haline gelen gözleri görmeyi, şen kahkahasını duymayı diliyorum. Sağlığı, neşesi yerinde olduğu için şükürler olsun. Benim oğlum olduğu, yanımda olduğu için şükürler olsun...
2 yorum:
Bence fotograftaki bavullar iki gun icin gayet basarili sayida ve buyuklukte :) Selamlar, sevgiler, iyi eglenceler!
Hakikaten öyleymiş Seda!
Kullanmadığımız kıyafet kalmadı, bütün oyuncaklar&kitaplar işe yaradı :) Yalnızca ben biraz daha az makyaj malzemesi alabilirmişim :P
Valiz hazırlama olayını 32 yaşında çözmüş bulunmaktayım; geç olsun da güç olmasın :P
Yorum Gönder